ریشه های روانشناختی میل به شرکت در فعالیت های دگردوستانه
علل پدید آمدن رفتارها، افکار و هیجانهای ما در موقعیتهای بینفردی و اجتماعی در شناخت ما از خودمان و دیگران بسیار رشددهنده است. این روزها شبکههای مجازی و اجتماعی به صورت مداوم از ما دعوت میکنند تا در فعالیتهای داوطلبانهای شرکت کنیم که نه تنها سود شخصی برای ما ندارند بلکه به احتمال زیاد از ما انتظار دارند پول، زمان و سایر منابع خودمان را هم به آنها اختصاص دهیم. کمک به ساخت مدرسه و بیمارستان، آموزش رایگان به کودکان، تجهیز کتابخانهها، خرید و اهدای تبلت و ماسک بخشی از رفتارهای انساندوستانه ما هستند.
نوعدوستی به عنوان یک رفتار داوطلبانه و هدفمند در مسیر کمک به دیگران است و تا جاییکه میدانیم، افراد نوعدوست انتظار برگشت منافع به سمت خودشان را ندارند و همیشه نیازهای دیگران را در اولویت قرار میدهند. پس سوال اینجاست که اگر در روند تکامل انسان، مراقبت از منافع شخصی بقای فرد را تضمین میکرده است، ماهیت و انگیزههایی که ما را به سمت رفتار نوعدوستی هدایت میکنند کداماند؟ رفتار نوعدوستی چگونه در ما شکل میگیرد و آیا هر فردی ظرفیت تبدیل شدن به یک انسان نوعدوست را دارد؟ و سوال مهمتر اینکه آیا امکان دارد نوعدوستها علیرغم ژِست فریبنده و جذاب اجتماعیشان، در اصل افرادی سودجو، خودخواه و پر از احساس حقارت باشند؟ ما در این کارگاه به بررسی پدیده نوعدوستی و دلایل روانشناختی افراد برای شرکت در فعالیتهای داوطلبانه خواهیم پرداخت.